 
Zaterdag 24 juli 2004 Nuenen(NL) - Meerbusch(D) 140 km
Na een periode van voornamelijk regen en zelfs een heuse wolkbreuk in Nederland is het op onze dag van vertrek uitstekend weer. We hebben met moeder van Dommelen afgesproken bij de kerk in Helden om samen een bakkie te pakken. Dit past precies in de route en ondanks een kleine omweg omdat we een paar fietsers tegenkwamen komen we precies op tijd in Helden aan. In de stralende zon drinken we een kop koffie met een heerlijk broodje erbij als ontbijt. Na een klein uurtje moeten we toch echt opbreken want er staat een flinke trip op het programma. We rollen zonder veel problemen Duitsland in. Af en toe hebben we wat moeite de weg te vinden maar de eerste 80 km gaan voortreffelijk. Daarna wordt het steeds moeilijker de weg te vinden en fietsen we een paar keer flink fout. Uiteindelijk vinden we toch onze uitgezochte camping en kunnen we genieten van het uitzicht over de Rijn. Er is enorm veel te doen op het water, veel vrachtverkeer, plezierboten, rijnaken en snelheidsduivels. Op het terras van de camping worden we weer langzaam mens.
's Avonds genieten we van een Duitse maaltijd, opgediend door een paar oude dames en heer. De duitse keuken is altijd goed. Dit zal dadelijk in Spanje wel anders zijn. Op zich is de Spaanse keuken niet slecht maar op het platteland zit er weinig verschil in de menu-kaarten. We zien wel weer.
Zondag 25 juli 2004 Meerbusch(D) - Madrid(Es) 50 km
Aan de camping ligt een pontje dat de Rijn oversteekt en dan is het nog 5 km naar het vliegveld van Dusseldorf. Uiteraard hebben ze dit pontje een paar dagen uit de vaart genomen en komt het pas op maandag weer in de vaart. Zoiets hebben wij nu altijd. We moeten nu eerst een heel eind langs de Rijn naar de eerstvolgende brug en dan aan de overkant weer terug. Als we op het vliegveld arriveren begint het gebruikelijke ritueel van fietsen ombouwen en onszelf omkleden. dit is zo gebeurd en staan we als een van de eersten in de rij om in te checken. Na een kwartiertje komt er bedrijvigheid en worden de eerste tickets uitgegeven. Omdat de andere rij erg snel gaat switchen we. Na een kwartier blijkt dat het om businessclass gaat. Dan maar weer aansluiten aan de andere rij. Na een kwartier blijkt dat we nu in de rij voor Barcelona staan. Weer andere rij dus. Zo staan we dus helemaal achteraan en zijn uiteindelijk als een van de laatsten in het vliegtuig. Na een goede vlucht MET onze fietsen, het is ook wel eens anders gegaan, landen we in Madrid. fietsen weer opbouwen en op pad. We fietsen weg en zien dat het op dat moment 40 graden is. Wat een hitte!
We vinden meteen de juiste weg naar San Sebastian de Los Reyes maar het is zo ontzettend heet dat de porieen dicht slaan. Volgens de inwoners is er in San Sebastian de Los Reyes helemaal geen camping, volgens de kaart wel. Een politieagent weet wel een camping in El Soto maar als we elders de weg vragen wordt ook deze camping afgeschreven. Wat nu? De eerste dag begint goed. We gaan maar op zoek naar een Hostal.
Dichtbij is een Hostal maar die beste man presteert het om € 63,- te vragen. Dat is ons toch iets teveel. We rijden terug richting Madrid en stuiten op een bordje habitacion met tel. nr. Met mijn beste Spaans kan ik die man uitleggen dat we willen slapen. Hij komt eraan! Na zo'n 5 minuten en € 30 hebben we een slaapplaats met uitzicht op een klein terras. Ook hier moeten de fietsen mee op de kamer. Gelukkig hebben ze hier een lift. Na het douchen maken we daar gebruik van en de eerste Spaanse Salada mixta en Tapa's zijn een feit.
Maandag 26 juli 2004 Madrid - Burgos 18 km
Na een bloedhete nacht worden de spullen weer naar beneden gebracht en gaan we op zoek naar het station Chamartin in Madrid. Vandaar vertrekken we per trein naar Burgos. Binnen een half uur zijn we daar en kan ik aansluiten in een lange rij voor het loket. Er is erg veel politie op de been en dat doet ons terugdenken aan de aanslagen op de Madrileense stations. Als we de kaartjes hebben blijken we nog drie en een half uur over te hebben. Dan maar even Madrid in. Het gedeelte wat we van Madrid zien doet prettig aan. Moderne gebouwen naast oude monumenten en het stadion van Real Madrid , het Bernaubeu- stadion midden in de stad.
 
We doen nog een paar inkopen voor tijdens de treinreis en kunnendan langzaam richting station.De fietsen staan in een speciaal fietsen-gedeelte en na een comfortabele maar lange (4 uur) reis komen we aan in Burgos. In een rechte lijn fietsen we naar de ons vertrouwde camping in Burgos.Die van onze Belgische vrienden.
Dinsdag 27 juli 2004 Burgos stad 5 km
Vorig jaar hebben we niet de tijd genomen om Burgos eens rustig te bekijken dus dat doen we vandaag. We nemen bij de camping de bus en stappen in het centrum uit. We lopen meteen een overdekte markt binnen waar ze voornamelijk vlees en vis verkopen. Na een kop koffie en de aankoop van brood en kaas nuttigen we ons ontbijt voor de kathedraal van Burgos. Er staan diverse fietsende en lopende Santiago-gangers voor de cathedraal. Ook bedelende figuren lopen en zitten op strategische plaatsen.
De hele dag brengen we door met slenteren door de stad en uiteraard het bezoek van een bodega.
Woensdag 28 juli 2004 Burgos - Monasterio de Rodilla 58 km
Vandaag gaan we serieus fietsen! We fietsen eerst naar Burgos, pinnen geld en vervolgen onze weg richting Mansilla, noordelijk van Burgos. Het was vanochtend maar net 20 gr. maar inmiddels wordt het teveel aan kleding uitgetrokken, het wordt warm vandaag. We fietsen door een bekend landschap, veel hooi en strooi maar op een rustige weg een beetje glooiend. Op weg naar Riostras en Temino wordt het landschap ook nog voorzien van wat bomen maar het blijft voornamenlijk geel gekleurd.
Dan is het nog 8 km naar Monasterio de Rodilla en het vermoeden dat er nog geklommen moet worden werd geen waarheid. Veel vlak en bergafwaarts komen we aan in Monasterio de Rodilla waar we om 13.00 uur de tent opzetten. Het diner voor twee bij de plaatselijke bodega smaakt voortreffelijk Het is zo'n tentje waar alleen maar vrachtwagenchauffeurs komenen vooral 's middags het menu del dia gegeten wordt.De barman wil voor ons ook nog wel wat warm maken maar we moeten niet te nauw kijken. Dat zijn zo die momenten dat alles smaakt.
Donderdag 29 juli 2004 Monasterio de Rodilla - Banares 88 km
Na een heerlijke koele nacht vertrekken we zonder ontbijt want op de camping is alles nog in rust en dus gesloten. We fietse nu op zeer rustige wegen in een glooiend en nog steeds geel landschap. Buiten één serieus klimmetje komen we geen obstakels tegen, overigens ook geen koffie. Wel heel veel uitgeleefde dorpen waar veel dichte huizen zijn. De jeugd wil niet meer in de dorpen wonen en trekken naar de stad
Na 20 km belanden we in Briviesca waar we ontbijten en wat fruit kopen. We vervolgen onze weg en na 35 km voornamenlijk bergafwaarts verandert het landschap eindelijk. We zien de bergen links en rechts en later komen er ook nog wat bomen bij. Verder blijft het hooi en strooi waar het kan.Onderweg nuttigen we heerlijke nectarinas en komt Banares in zicht. In Santa Domingo de la Calzada slaan we het een en ander in voor het avondeten en gaan op zoek naar een lunch. Dat is daar geen probleem en we belanden in een redelijk sjieke omgeving en worden voorzien van een voortreffelijke lunch.
Eenmaal in Banares aangekomen kost het toch nog de nodige moeite om de camping te vinden. We worden een bepaalde richting in gedirigeerd maar veel vertrouwen hebben we er niet in. Geluk bij een ongeluk brengt ons bij een bekende camping. Hier zijn we vorig jaar ook geweest, de camping met het mooie sanitair. Hoe snel vergeet je dat toch weer, dat je vorig jaar hier ook fietste.
 
Vrijdag 30 juli 2004 Banares - Ezcaray - Banares 95 km
Voor vandaag staat er een pittige etappe op het programma, weliswaar zonder bagage maar toch...!
We fietsen eerst naar Santa Domingo de a Calzade voor de gebruikelijke koffie en gaan dan een 12 km lange weg op naar Ezcaray. Vanaf hier begint onze route door de Sierra de la Demanda. Na 3 km zitten we in Zorraquin en moeten we terug want we fietsen compleet de verkeerde kant op. Terug in Ezcaray nemen we de goede afslag en begint de weg al langzaam te stijgen. Je merkt het bijna niet, het lijkt meer op een glooiende weg.Nadat we het mooie asfalt hebben verlaten en de klim serieuzere vormen aanneemt, zitten we in een schitterend bergachtig gebied. Op de weg kunnen we nog lezen: Mayo, Pantani, Carmen, Hé Carmen??? Frans had wat tijd over!
Carmen begint het al redelijk moeilijk te krijgen, vooral door de vliegen die haar niet met rust laten. Ik trap lekker naar boven en wacht om de zoveel bochtjes even op Carmen en geniet ondertussen van de prachtige vergezichten.
Na 50 km is het kaarsje bij Carmen uit. Het wordt ook steeds steiler. Ik moet toch weten hoe ver het nog is en na een km of twee sta ik op het hoogste punt waar de asfaltweg overgaat op onverhard. Graag had ik de ronde naar Ezcaray verder afgemaakt maar dat kan ik Carmen niet aandoen.We gaan dezelfde weg terug. De afdaling duurt ruim 16 km! Daar heb je toch geen erg in als je aan het klimmen bent. Je merkt nu ook pas hoe steil het is geweest. Tot Ezcaray hoeven we bijna geen trap te doen. Daar versterken we de inwendige mens en de rit naar de camping is een peuleschil.
Inmiddels hebben we er totaal alweer 454 km opzitten. Wie weet wat we nog op onze weg tegenkomen.
|
